Woensdag 23 juli “Langzame hobbelige rit naar Phnom Penh”

Op tijd worden we wakker; de bus vertrekt om 8.30 maar ons is gezegd om 7.30 klaar te staan voor onze eerste busje dat ons naar het busstation zal brengen. Okeuj. Daar zitten we dan, ontbijt besteld, om mee te nemen, en aan een kop thee. Het is 8.10 als ons busje eraan komt. Het interieur heeft overal stootkussens dat nog het meest weg heeft van een psychedelische chesterfield bank. We pikken her er der wat mensen op en het is tegen 8.30 als we stoppen bij het busjesverhuurkantoortje. We moeten 10 minuten wachten. Dan komt er een ander busje waarop we moeten overstappen. Maar. Dat busje zit al vol? Ze weten ons en onze baggage erin te proppen en hoogst ongemakkelijk rijden we verder. Over hobbelige wegen. We komen aan bij een loods waar wat bussen staan opgesteld en we stoppen bij de bus dat van roest en duct tape aan elkaar lijkt te hangen. Ik zie de twee Koreaanse omaatjes verschrikt kijken. Ze laten hun tickets zien aan de chauffeur en zoiets zeggen als: “is THIS OUR bus?!” Eerlijk gezegd, ik denk hetzelfde. Help. We gaan aan boord, de tassen zijn reeds ingeladen en blokkeren daarmee de enige andere uitgang.
Deze bus is versierd met marmer imitaties. Ja, dat heeft een bus nodig, marmer imitaties. En een bloemetjes behang dat niet zal misstaan in menig jaren 70 interieur.
Tegen 9.15 vertrekt onze bus.
We hobbelen door de restanten van Siem Reap. Vannacht heeft het nog goed geregend, de wegen zijn niet alleen hobbelig, maar vooral ook nat. Mijn naïeve ik had zich voorbereid op een reis over primitief snelwegachtige wegen, nou, niks van dat alles. Ik kom er al snel achter dat deze reis meer zal duren dan de beloofde 7 uur. Wat dacht je van 9 (negen) uur hobbelen over rode modderwegen met gaten zo diep dat er met gemak wat Cambodjaanse t-shirts verkopende vrouwtjes uit kunnen opduiken (tee sheer madaaaaaaaam, only tree dollaaaaaah) Maar dat doen ze niet. Maar het kan.
Enfin, ik duik in het boek dat me door Miriam en Anita is aanbevolen, Chris probeert nog wat te slapen terwijl de lokale bevolking op deze reis zich vergaapt aan het videosysteem en de daarop afgespeelde karaoke en speelfilms. Echt, ze vinden het geweldig.

20140724-094018-34818200.jpg
Tegen 12 uur stoppen we bij een… Loods/restaurant. Hier kunnen we wat eten en een sanitaire stop maken. Het eten is karig en voor westerlingen kennelijk zo aan de prijs dat we de zakjes cashewnoten demonstratief weer terughangen. Dan maar de sanitaire stop. Ik loop over een bruggetje richting “Women” en dan wordt het een soort spelletjesshow; “wat zit er achter deurrrr nummerrrrr eeeeennnn!” Brrr. Vies gat in de vloer. Ik ga voor deur nummerrrrr tweeee. Hmmmm.. Nee, ik pas deze ook. Drie dan? Hurk toilet met vreemde sporen, nee bedankt. Nog vier deuren te gaan. Waar andere stops me uiteindelijk een “gewoon” toilet opleverden, moet ik het toch gaan doen met de hurk variant. Ik roep Chris erbij, zodat hij als Annie mijn tasje kan vasthouden, hij geeft me nog tips en ik trek deur nummerrrrr zes open. Daar gaan we. Let wel. Ik houd mijn plas al enige tijd op dus dit is best spannend ;) ik denk terug aan mijn buitenspeel avonturen en ik blijk een wedergeboren sqatter te zijn. En dat ik mijn slipper ook als mijn territorium markeer is geen probleem. Zo! Klaar! We kunnen weer verder :)
De wegen worden er ondertussen niet beter op en af en toe lijkt het meer een boot dan bus waarin we zitten.

20140724-100137-36097956.jpg
En zo varen we richting Pnomh Penh, ik lees het boek uit, pink een traantje weg en ondertussen wordt de bus gewassen om enigszins schoon de stad in te rijden, het oog wil ook wat.
Bij de bus terminal hoeven we niet te zoeken naar een rit, de chauffeurs van de Cambodjaanse variant van tuktuks dienen zich in grote getale aan. We rijden door Chinatown richting King Grand Boutique, ons hotel voor de komende 3 nachten. We worden verwelkomd met een fris drankje, opfrisdoekje en wifi wachtwoord. We zijn meer dan tevreden.
We droppen onze spullen op een prima kamer en inspecteren de 7e verdieping, een leuk rooftop zwembadje en mooi uitzicht.

20140724-101703-37023088.jpg
We eten om de hoek maar zijn niet onder de indruk, lopen nog door het park vlakbij het hotel en tegen 22.00 zijn we weer op de kamer. Morgen gaan we de stad in om het Royal Palace en National museum te bekijken.
Trusten!

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

8 comments on “Woensdag 23 juli “Langzame hobbelige rit naar Phnom Penh”

  1. gea on said:

    Liesbeth , wat een avonturen beleef je met je Indiana! Leuk hè.
    En het leukste is dat wij tussen de regels door lezen dat jullie zo genieten!
    xx

  2. Nico on said:

    Boeiend verslag over de ontberingen van luxe backpackers. Volgend jaar met auto en tent naar Brignogan?

  3. John Beer on said:

    Het is hier ook erg warm nu dus moet ik ook niet teveel buiten komen, anders verbrand ik nog meer. Dus heb ik me op de hoogte gesteld van jullie dagelijkse avonturen: leuk om te lezen.

  4. Miriam on said:

    Klinkt als een uitgebreide huifkartocht ;) . Boek al uit? En wat vond je ervan?

  5. Da Chrizz on said:

    Thanx Johnny! Hows life with the cats? En geef je mn tuin ook wat water op het eind van de dag? Zit er nog genoeg in de regenton? ;-)

  6. Da Chrizz on said:

    Ik beloof niks. Ik ga persoonlijk liever weer naar Zuid Amerika…. Frankrijk kan wel, mochten er kinderen komen ;-)

  7. Big J on said:

    Niet mokken… Gewoon fokken!

  8. Da Chrizz on said:

    Ik begrijp je niet helemaal J… Of heb je t over Frankrijk? ;-)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

HTML tags are not allowed.

Protected by WP Anti Spam